 Mijn mama overleed 10 jaar geleden. Ze viel van de trap en brak haar nek. In die periode kwam heel vaak een vlinder op bezoek. We zijn echte buitenmensen en eten graag op onze picknicktafel. Telkens kwam een vlinder rond ons dwarrelen. De kinderen waren toen nog klein en ik vertelde altijd dat bomma op bezoek kwam. Het voelde altijd zo vertrouwd, troostend en steunend.
In de loop der tijd ben ik altijd omgeven geweest door regenbogen en vlinders op momenten dat ik haar nodig had of als iets me dwars zat. Een atalanta-vlinder is een heel mooie vlinder. Een trekker die we in België en Nederland alsmaar minder zien. En toch... Toen ik samen met mijn oudste zoon brainstormde over de naam van mijn praktijk, kwamen we al vlug bij onze vlinder. Dus werd het Atalanta - holistisch coaching en begeleiding. Kort daarna gebeurde iets magisch, iets zo mooi waarvoor ik geen woorden heb... Toen we aan de grondwerken begonnen riep mijn man me plots om dringend bij hem te komen en raad eens wat we zagen. Een atalanta-vlinder! Hij fladderde op de muur, zette zich even, om daarna op de grond plaats te nemen in mijn toekomstige praktijk. Daarna fladderde hij rond mij om terug op de muur plaats te nemen en rustig zijn prachtige vleugels te openen en sluiten. Het ontroerde me tot in het diepste van mijn ziel. Op één of andere manier zie ik het als een teken dat het goed is. Dat mijn pad verder mag lopen zoals het loopt... klaar om anderen te helpen, te steunen en te troosten. Om hen hun eigen kracht te laten terugvinden op momenten dat ze zich verdwaald voelen in de chaos van onze maatschappij. Namasté Inge X
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed