Week 13: omgaan met boosheid en verdriet

In deze week wil ik het hebben over boosheid en verdriet. Daaraan gekoppeld graag vergiffenis. Vergiffenis in de eerste plaats naar onszelf toe. Daarover later meer.
Nu boosheid – verdriet.
Ben jij iemand die gemakkelijk boos wordt? Heb jij een kort lontje? Of ben je iemand waarbij het heel lang duurt vooraleer men jou boos krijgt, maar als dit eenmaal gebeurd is, als die emmer van jou overloopt door die ene laatste druppel, dan is het gedaan en komt het niet meer goed? Of het duurt toch een tijdje? Of sta jij al mooi in het leven en weet je dat jouw boosheid aan jou iets wil vertellen en niet de persoon die jou boos maakte?
Wat maakt dat jij boos wordt? Word jij altijd op dezelfde manier boos? Of kan je meer verdragen van de ene persoon t.o.v. een andere? Zoek eens uit hoe dit komt? Waarom ben je meer ‘verdraagzaam’ bij An en minder bij Jeanne? Waarom kan iemand het bloed van onder jouw nagels halen?  Zoek eens uit wat jou kan triggeren? Vaak is dit iets dat je diep van binnen verdrongen hebt. Soms je zelfs niet meer van bewust bent. Zoek diep bij jezelf waarom iets dat een ander zegt of doet jou zo diep kan raken? Waarom maakt dit verzet bij je los?
Gaan jouw ruzies vaak over hetzelfde of zijn die telkens verschillend? Maak je bijvoorbeeld met een geliefd persoon altijd ruzie over hetzelfde? Zo ja, dan kan je dit samen open trekken. Waarom heb je bijvoorbeeld altijd ruzie met je zoon/dochter….  over de kamer die weeral slordig ligt of de was die niet in de juiste mand ligt? Waar komt diep bij jou die aversie vandaan? Zoek het uit in de stilte van jezelf. Kijk ook of je wel duidelijk genoeg bent in jouw communicatie! Want wat betekent een kamer opruimen voor jou? Wat wil je  precies dat er gebeurt?
Zoek deze week uit hoe jij omgaat met jouw boosheid? Blijf je (lang) boos? Wat drijft jou in jouw boosheid? Waarin voel jij je geraakt? Waar in jouw lichaam? Schrijf het van je af in je schriftje.
Doe hetzelfde met verdriet. Wat maakt jou verdrietig? Hoe ga jij met jouw verdriet om? Slik je het in en steek je het in een doosje met een grote strik eromheen? Of hou jij je kranig en kruip jij in jouw werk als afleiding? Ik kruip dan gemakkelijk in mijn werk. Dat is mijn manier om moeilijke omstandigheden te leren verwerken. Maar ik stop dat verdriet en de gekoppelde gebeurtenis niet in een doosje. Ik beleef in mijn eentje ook wel mijn verdriet. Ik geef het een plaats en laat los. Mijn werk geeft mij op dat moment energie om door te gaan. Ik ben niet het type ‘bij de pakken blijven zitten’. Ik heb die drive nodig om niet in een put te zakken. Ik ga niet met mijn kop in het zand zitten. Ik bekijk wat dit alles met me doet op alle vlakken. Dit is mijn manier om te kunnen omgaan met de zware beproevingen die soms op ons pad komen.
Huil je intense tranen? Deel jij jouw verdriet of zit je in je eentje te huilen? Mag jij wel huilen of wordt dit als een teken van zwakte gezien? Want dit is het helemaal niet! Huilen mag. Huilen lucht op. Huilen probeert de pijn te verzachten. Het bevrijdt je van energie die anders toch maar jouw lichaam begint aan te vreten. Maar je moet er wel voor zorgen dat je niet blijft hangen in dit huilen en in dit verdriet. Je mag niet afglijden naar zelfbeklag en zelfmedelijden. Ga na wat jij doet?
Boos worden mag ook. Alleen moet je bij jouw boosheid ervoor zorgen dat je die niet richt naar de ander en respectvol jouw boosheid probeert te brengen. Geen harde woorden die kwetsend kunnen zijn. Geen afbreuk aan de ander in persoon, maar boosheid omwille van een gesteld gedrag of iets wat gezegd werd. Probeer bij boosheid mee te delen wat jou boos maakt, wat jij denkt en voelt en luister dan naar wat de ander daarover te zeggen heeft.
Ga nooit in discussie als je te emotioneel wordt en buiten zinnens geraakt. Dan maak je meer kapot dan je lief is. Slaap er een nachtje over. Schrijf het van je af en praat er opnieuw over als je met een heldere kijk en in jouw kracht kan praten over jouw boosheid of jouw gekwetste gevoel.
Pas op, soms is iemand boos op jou omdat jij iets zei dat de ander verkeerd interpreteert. Heel vaak vanuit een laag zelfbeeld of eigen kwetsuren. De boosheid die je dan over je heen krijgt, mag je niet persoonlijk nemen. Jij hebt op dat moment niets misdaan. Ik laat op dat moment de situatie maar ook de persoon even los. Ik zeg dat ook. Ik kan niemand helpen in mijn goede bedoelingen als elk woord er één teveel is. Ik heb geleerd om dan even af te haken. Soms voor altijd af te haken. Want je brengt meer schade aan jezelf toe terwijl je niets misdeed. Je stopt dan energie in iets wat jij niet opgelost krijgt, maar de ander bij zichzelf moet leren bekijken en aanpakken. Dit is niet simpel maar ik weet waarover ik praat en ik weet ook heel goed dat je dit kan leren. Maar je moet WILLEN! De ander moet willen. En als de ander jouw goedheid niet wil zien, dan is dit echt jouw energie en liefde niet waard. Dan laat ik in liefde, licht en respect los!