IK neem afscheid van mijn jeugd
van wie ik hoorde te zijn
en wie ik nooit zal worden.
Ik ben tevergeefs op zoek gegaan
in de leegte van het leven
naar het recht op mijn bestaan.
Nooit zal ik het vinden
noch  zal ik het ooit begrijpen.
Ik ben onzichtbaar en niet van belang
ondanks alle liefde en wijsheid die ik wou geven
ondanks alles waar ik voor sta.
Vaarwel lieve mensen
die mij noch mijn vriendschap ooit echt hebben gewaardeerd
noch mij ooit van dichtbij écht kenden.
Het  is tijd om de oversteek te maken
en  liefdevol te gaan in eeuwigheid …
 
Ingrid  20/03/1985

Tekenen van Overprikkeling
·    Als je iets doet zoals voor een publiek staan, voor de klas een spreekbeurt geven, een toets maken of een wedstrijd spelen, presteer je slechter dan toen je in je eentje aan het oefenen of studeren was.
·     Als er veel om je heen gebeurt, voel je ergens vanbinnen dat je verward raakt van alle geluiden.
·    Je kunt je beangstigd voelen zonder dat daar een reden voor is (angst en overprikkeling voelen hetzelfde aan). Je kunt ook trillen of last van je maag of hoofd hebben.
·     Soms wil je jezelf gewoon afsluiten. Je bent geïrriteerd of voelt je hopeloos. Misschien denk je, “Ik trek het allemaal niet meer”. Of je wordt boos en ontploft.
·    Zo nu en dan voel je je zo opgefokt dat je het gevoel hebt dat je nooit meer rustig zal worden en later stort je in elkaar.  Op zo'n moment ben je niet meer voor rede vatbaar.
·   Na een inspannende dag heb je meer dan anderen problemen om in slaap te vallen en hoe drukker je dag was, hoe moeilijker het voor je is. Je hoofd blijft maar doordraaien...
·   Als er op je school veel lawaai en chaos heerst, ga je er liever niet naartoe of probeer je een rustige plek te vinden, zoals een rustplek of ergens buiten alleen of binnen.
·   Soms heb je hoofdpijn, buikpijn of heb je last van je maag, ook al weet je dat je niet echt ziek bent. Je bent je ervan bewust dat het met stress te maken heeft, maar je bent je niet echt bewust van een specifieke stressfactor. Kinderen denken in zo'n situatie vaak dat ze wel ziek zijn.
·   Om met overprikkeling om te gaan, heb je het gevoel dat je er iets voor moet innemen – dat kan gaan van cafeïne en suiker tot alcohol ed bij volwassenen.

Wat kun je hieraan doen? Ten eerste moet je weten wat er met je aan de hand is.
Je ben niet bang. Je bent gewoon overprikkeld. Dit is goed om te weten. Het punt is dat bepaalde gevoelens in je lichaam typisch zijn voor overprikkeling en het helpt eraan te denken dat dat alles is. Het zijn geen tekenen dat je verlegen, bang, nerveus bent, faalangst hebt of wat dan ook. Als je dit in gedachten houdt, kun je beginnen te bedenken op welke manieren je kunt handelen als je overprikkeld bent. Als coach kan ik hierbij samen met jou de mogelijkheden bekijken.
Een verkeerde manier om met overprikkeling om te gaan (of enig ander probleem) is iets in je lichaam stoppen, zoals zoetigheid of alcohol, zodat je je sneller beter voelt. Dit leidt vaak tot verslaving.
 
Mensen die hooggevoelig zijn hebben over het algemeen een laag serotoninegehalte. Iedere soort prikkel verbruikt serotonine. Elaine Aron noemt het de benzine in je tank. Als deze tank eenmaal leeg is, voel je je slecht, presteer je slecht en heb je het gevoel dat bijna alles teveel voor je is. Hoogsensitieve kinderen kunnen dan volledig uit de bol gaan en uitspraken doen die ze niet echt menen, maar waarvan we echt wel schrikken of ons afvragen of ze dit wel menen.

Hier volgen enkele manieren om ervoor te zorgen dat je tank niet volledig leeg raakt:
·     Sluit je af van onnodige prikkels. Sluit bijvoorbeeld je ogen als het kan. Zet je kap op je hoofd, zet een zonnebril op, gebruik oortjes of een koptelefoon,…  
·     Neem regelmatig een pauze. Ga naar buiten en neem een frisse neus, maak een wandeling of doe iets waar je rustig van wordt. Drink wat water, eet een tussendoortje.
·     Sluit je iedere dag even af. Zet je mobiele telefoon uit. Zet de muziek uit. Zet de computer uit. Plan niet iedere minuut. Zeg nee tegen alles wat niet belangrijk voor je is.
Hooggevoelige mensen hebben meer tijd nodig dan anderen om ervaringen te verwerken. Dit kun je niet allemaal doen tijdens je slaap zoals anderen. Als je jezelf afsluit, hoef je niet te denken aan wat er gebeurd is. Ga gewoon wat niksen of doe simpele klusjes.  Sporten werkt ook, zoals zwemmen of wandelen, zolang je je er maar niet op hoeft te concentreren. Leer te mediteren. Ontspanningstechnieken. Zorg er ook voor dat je voldoende gegrond bent!
·   Zorg goed voor je lichaam. Honger? Slaap? Hoofdpijn? Heb je te lang gezeten? Doe er iets aan voordat het je opbreekt. Zorg dat je uitgerust bent. Ontbijt. Ga naar school met een volle tank. 
·   Zorg dat je in de buurt bent van een vriend of vriendin – om de effecten van overprikkeling te verminderen kan het helpen als je iemand hebt waar je op kan steunen. Op school kan dit de vertrouwenspersoon of zorgcoördinator zijn. Iemand die jou begrijpt en jou erkent!
·   Plan wat tijd om te rusten nadat je een zeer inspannende ervaring hebt gehad, zelfs als het leuk was. 
·  Geef op een aardige en respectvolle manier aan dat je moe bent en tijd nodig hebt om bij te komen. Andere mensen hebben dit niet in de gaten.
 
Bron: eigen ervaringen en verwerking gegevens van Elaine Aron – nieuwetijdskind.com

Als we denken aan ziekte of zich ziek voelen, denken we alleen maar aan de negatieve en ellendige kant ervan. Dat ziekte ook een enorme positieve kracht heeft, geloven we vaak niet.
Als we ziek zijn worden we terug gebracht naar 0. Back to basic... to earth.
Dit merk ik vooral bij kinderen en volwassenen die heel vaak in hun hoofd zitten, grote denkers zijn of piekeraars. Op het moment dat ze zich ziek voelen, laten ze los alsof het hen allemaal niet meer kan schelen. Gelukkig maar.
Dit komt door een prachtige kracht van ons hele wezen. Indien we niet zouden kunnen loslaten en de paniek of het gepieker nog groter zou worden omdat die afspraak niet kan doorgaan, die les niet kan gevolgd worden of ..., zou het stressgehalte nog meer gaan stijgen en zou er van genezing of rust helemaal geen sprake zijn.
Daarnaast brengt het rusten en uitzieken niet alleen genezing te weeg maar ga je stilstaan bij essentiële zaken. Het zet mij altijd even aan het denken op een hele rustige en aangename manier om het 'helikopterzicht' over mezelf, mijn gezinsleven en mijn werking eens goed te bekijken. Vaak op een meer heldere en duidelijker manier dan dat ik niet ziek ben.
Het laat je stilstaan bij 'moetens' en 'willens'. Je wordt met beide voeten stevig op de grond gezet en bewust gemaakt wat je al dan niet langer wil uitvoeren of waarmaken. Je gaat je perspectieven herzien en je doelen aanpassen.
Tegelijkertijd word je met de neus op de feiten gedrukt hoeveel ons lichaam dagelijks te verwerken krijgt en hoe veel of weinig we daarmee bezig zijn. Nog niet gesproken over de manier waarop de omgeving op jouw ziekte reageert. De wereld zal altijd blijven verder draaien met of zonder jou. 
Dit kan je misschien verdrietig maken of je eenzaam laten voelen, maar laat het je wel laten inzien dat iedereen vervangbaar is. Waarmee ik wil zeggen dat het de hoogste tijd wordt dat je eerst en vooral leert zorg dragen voor jezelf en je gezin. Stel jezelf op de eerste plaats, want met deze persoon daarmee zal je het langste verder moeten; jezelf!