|
Ik wil de maand september, waarin we leerden zorg dragen voor onszelf in de ruime zin van het woord, graag afsluiten met een boeddhistisch gebed.
'Ik vraag vergeving als ik iemand op één of andere manier gekwetst heb, bewust of onbewust, in mijn verwarring. Ik vergeef de mensen die mij op één of andere manier, bewust of onbewust, gekwetst hebben, in hun eigen verwarring. Als er een situatie is die ik nog niet kan vergeven, omdat ik daar nog niet klaar voor ben, dan neem ik mezelf dat niet kwalijk. Voor alle manieren waarop ik mezelf tekort doe, negeer, kleineer, beoordeel of onheus behandel, in mijn verwarring, vergeef ik mezelf.'
0 Reacties
Het is inderdaad heel belangrijk dat we onze kinderen leren omgaan met stress. Als we zien hoeveel volwassenen momenteel uitvallen met een depressie, burn-out, ... dan moet onze overheid toch stilaan snappen dat de druk in onze maatschappij te groot is. Wil jij leren omgaan met stress? Heb je een kind dat het moeilijk heeft met stress, faalangst of niet weet hoe om te gaan met de fijngevoeligheid? Schrijf je zeker in voor de Atalanta workshop 'Atalanta relaxatietherapie of de ATA-training. Zowel in het voor - als in het najaar geef ik sessies voor kinderen 'Ik ben oké' waarbij ze leren omgaan met hun emoties, met stress,... Deze kunnen ook aangevraagd worden individueel, binnen het gezin of netwerk. Heb je nood aan meer uitleg of zin om een cursus te volgen? Geef een belletje 0472/044 356 of mail naar atalanta-coaching@outlook.com  Vandaag de eerste dag van het academiejaar. Niet het eerste academiejaar, maar zo voelt het elk semester opnieuw. Begin van het jaar is ook het gebouw en alles erop en eraan nieuw en stressy. Daar waar andere studenten nog volop genieten van het einde van hun vakantie kijkt hij reeds zijn voorbije cursussen na. Om rust te vinden in zijn hoofd en in het toekomstige jaar. Hij wordt misselijk bij de eerste keer nakijken van het lessenrooster en het zich terug inschrijven voor zijn laatste jaar bachelor. Zijn denken is de volledige dag gericht op de komende week, op die dag vandaag. Hij zoekt ontspanning. Gaat fietsen, zoekt afleiding. Maar gisteren was een dag teveel. Gelukkig veel afleiding maar tussendoor knaagt de onrust in zijn binnenste en merk je aan zijn blik en zijn handgewriemel dat het onhoudbaar is. De aangeleerde relaxatietechnieken brengen rust en focus. De slaap is toch ietwat rustig. Heel vroeg wakker. Koorstblaas en op van de zenuwen. Stilte graag. Niemand zegt iets. Of heel kort en duidelijk. Geen muziek vandaag. Geen afleiding in gesprek. Zwijg. Blijf zelf rustig en kalm. Maar van binnen voel ik zelf de spanning tot in het diepste van mijn buik. Zijn spanning, zijn paniek. Boeken aanschaffen. Op tijd aanwezig. Centen cash correct duizend maal hertellen. Ik moet loslaten want hij vertrekt met broer die zorgzaam over hem waakt en me probeert met een knipoog en knuffel gerust te stellen. Grote broer die er altijd geweest is en altijd zal zijn. Grote broer die me straks een sms'je stuurt om me gerust te stellen terwijl hijzelf vergaat van stress. Berichtje 'boeken kloppen niet'. Honderd keer de factuur en de boeken één na één in de koffer van de wagen herbekeken. Ik zie het zo voor me. Maakte het zelf mee de voorbije jaren. Dan het bevrijdende berichtje van hemzelf. 'Alles OK. Ik red me wel.' Daarmee probeert hij mij gerust te stellen terwijl ik heel goed weet dat hij niet OK is maar zijn dag zal proberen doorkomen. 's Avonds in de auto. Overstuur. Keelpijn. Doodop. Totaal overprikkeld door zoveel input. Hoofd staat op springen. Naar huis vlug en stil. Thuis gekomen... geen rust. Moet naar Minerva om de slides van de profs te bekijken. Eerste inleidingslessen. Een ramp. 'Weeral proffen die het niet kunnen uitleggen. Boeken die niet te vertalen zijn en een semester dat gedoemd is om te mislukken. Dit ken ik al een paar semesters. Hij zal het niet kunnen. Lukt nooit. Nu is het echt gedaan.' Om dan te zien dat hij eind dit semester terug slaagt met punten om U tegen te zeggen. Dan glimlacht hij altijd en zegt steeds: 'Jullie hebben gemakkelijk praten.' Hij heeft gelijk! Er komt een beetje rust als alles netjes samen met broer uitgeprint is. Hij eet zijn lievelingsgerecht, want mama beseft dat dit een must is. Buiten op de fiets, nog voor het donker. Dan nog even voetballen en hard knallen tegen de muur. Rust vinden, rust, kalmte in zijn hoofd... Dit is maar een dag uit zijn leven. Dit duurt nog minstens een maand om daarna een tikkeltje af te zwakken en te stoppen in de grote vakantie. Om daarna weer vollen bak 9 maanden op te zijn van de stress. Dag na dag. Wie geen kind heeft met autisme staat hierbij niet stil. Niemand in mijn omgeving vraagt nog hoe het met hem gaat. Hij is jongvolwassen, zit aan de unief. Het zal wel gaan zeker???? Nee, het gaat niet in het begin. Het is alsof hij in het water gegooid wordt en onmiddellijk moet zwemmen zonder hulp, zonder reddingsbandjes. Respect voor kinderen en studenten met autisme! Ik hoorde vorige week nog praten over een kind met autisme. 'Hij heeft zijn snokskes maar 't viel al bij al mee.' Gelukkig dat hij die snokskes voor zichzelf heeft om te overleven in een wereld vol prikkels en mensen die hem niet altijd begrijpen. Dit horen doet pijn. Dit horen doet zo 'n afbraak van de moed dat ze hebben om elke dag opnieuw uit hun bed te komen en het beste van zichzelf te geven. Want vaak vinden we 'hun beste' te weinig, terwijl dit voor hen vaak al 'teveel' is! Nogmaals respect graag! Je zou eens in hun schoenen moeten lopen. Of in die van hun ouders! Jammer dat dit niet 1 dagje kan!  Vorige week hadden we het erover dat het belangrijk is dat je niet wegloopt van je schaduwzijde. Het is belangrijk om jouw ‘zwarte beesten’ onder ogen te willen zien. Onder al die boosheid of woede, zit vaak veel verdriet. Onder al dat verdriet of angst zit vaak een tekort aan liefde. Aan zelfliefde!!! Mijn mama zaliger zei altijd: ‘Je kan een ander niet graag zien, als je jezelf niet graag ziet’. Ze leerde dit van mijn overgrootmoeder, een vrouw die haar kroost onvoorwaardelijke liefde meegaf maar ook heel veel belang hechtte aan de liefde voor jezelf. Mensen denken vaak dat dit egoïstisch is, zelfzuchtig. Zij leerde dat van jezelf houden de basis is voor een positief en gelukkig leven. Je leerde de vorige weken jouw gedachten kennen en positief omzetten. Leer nu ook van jezelf te houden. Veel relaties stranden omdat de mensen de liefde gaan zoeken bij de ander. Ze willen de leegte van zelfliefde opvangen via hun geliefde. Dit werkt vaak zo verstikkend en vernietigend dat de relaties telkens op de klippen lopen. Herkenbaar? Zie jij jouzelf graag? Kan jij met jezelf leven zonder dat je de goedkeuring en waardering nodig hebt van een ander? Nee? Ontbreekt het jou aan zelfliefde? Pas als je je bewust wordt dat het jou ontbreekt aan zelfliefde en zelfwaardering, dan pas kan je de keuze maken om er ook actief iets aan te doen! Kijk in de spiegel, geloof me, je bent net zoveel waard als een ander! Stop ermee om je zelf te verlagen tot iets dat je niet bent! Niemand is perfect. Niemand moet perfect zijn! Iedereen is OK zoals hij of zij is! Leer jezelf appreciëren. Lukt dit niet, zoek dan hulp. Je kan bij een coach terecht die je de weg naar jezelf terug leert kennen. Die jou terug jezelf in de spiegel leert zien. Altijd welkom!  In de weken van zorg dragen voor jezelf; lichaam - geest, vergeet dan vooral niet tijd te nemen... 'Begin de dag op tijd, zodat je je niet hoeft te haasten. Neem de tijd voor een goed ontbijt. Zorg dat je op tijd bent voor afspraken. Doe de dingen soms BEWUST heel langzaam, zodat je weer weet waarmee je bezig bent. Als je de tijd neemt, wordt je concentratie beter. Pauzeer regelmatig. Door rustig en doelgericht te werken doe je op één dag méér dan wanneer je gehaast bent en steeds maar doorgaat.' uit 'Leven in aandacht.''  Onze geest kunnen we op vele manieren verzorgen. Dit is sterk afhankelijk van wie jij bent en hoe jij in het leven staat. De ene mens wil graag actief tot rust komen en zorg dragen voor het eigen denken en ‘zijn’. De ander treedt liever naar binnen via meditatie, Tibetaanse ontspanningstechnieken, ademhalingstechnieken, … Maar je kan de twee ook combineren zoals bij mindfulness, braingym, Tai Chi, Yoga, Chigong,… Op die manier breng je lichaam en geest in balans. Ik besef dat bepaalde mensen dit te zweverig, alternatief,… vinden, terwijl dit helemaal niet zo is, maar soit, die mensen hebben misschien meer aan sporten zoals fietsen, zwemmen, voetballen, lopen, boetseren, schilderen, … Ik wil toch graag meegeven dat, als je actief je denken wil tot rust brengen, en een hekel of afkeer hebt van het naar binnentreden binnen jouzelf, dan moet je jezelf echt de vraag stellen waarvoor je wegloopt! Wat wil jij niet onder ogen komen? Ik ken mensen die denken dat ze hun geest verzorgen en lopen om tot rust te komen. Maar… Helaas lopen ze ook weg van zichzelf. Ze blijven piekeren en klachten ondervinden. Hun stressgehalte blijft behoorlijk hoog omdat ze niet luisteren naar hun innerlijke zelf. Problemen lossen zich niet op door weg te lopen, door te vluchten. Anderen lachen alles weg, maken grapjes om op deze manier een façade op te zetten voor wat zich in hun binnenste afspeelt. Ze hekelen ruzie, muizen er van onder als je hen confronteert met bepaalde zaken. Durven zelfs boos reageren, want waar moei jij je mee? OK, geen bemoeienissen, alleen een vaststelling. Een werkpunt. Eén van jou, niet van mij! Durf naar binnen te gaan en jezelf te confronteren met jouw angsten, met jouw verdriet of woede. Pak het aan op een bewuste en bezielde manier. Lukt het niet in je eentje, zoek dan hulp. Ga naar een (bewustzijns)coach en ga de uitdaging met je ziel aan! Doe je het niet, ook goed, maar weet dat er een dag komt dat jouw innerlijke zelf jou tot de orde zal roepen. Die dag komt of je dit nu wilt of niet! 😊   Gisteren komt mijn zoon plots de veranda binnen gestormd gevolgd door een witte verschijning.
Als ik nog eens goed kijk, zie ik dat een jonge, dartelende hond vrolijk onze tuin bezoekt. Zoonlief was haar fietsend tegen gekomen en blijkbaar moet het vrolijke beest hem gevolgd zijn richting praktijk - vijver - tuin. We gaan samen buiten en willen de hond vastnemen maar ze is zo zotjes aan het rondspringen en rond snuffelen dat het niet lukt. Ze verdwijnt terug om uiteindelijk terug te keren naar onze tuin. Blijkbaar staat onze tuin haar wel aan om in te vertoeven... Uiteindelijk lukt het toch om haar vast te nemen en een lang touw rond de halsband te doen, zodat ze niet terug wegloopt. Ze bezit aan het halsbandje een naamlabel, Mika. Ze blijft onrustig en begint toch wel te jammeren. Mist waarschijnlijk haar baasje en vindt de weg niet direct terug. Wachtend op de politie die haar zal afhalen, gaat zoonlief met haar wandelen in de tuin. Hij bedenkt zich en gaat op de picknickbank zitten en verzoekt haar naast hem te komen. Hij staart gefocust in alle rust in de verte. Ze kijkt hem aan en gaat uiteindelijk rustig naast hem neerliggen. Hij lacht voldaan... Ondertussen is ze veilig terug thuis, vermoeden we. 's Avonds vraag ik hem naar de situatie op de bank en zegt hij dat de rust en het vertrouwen die hij uitstraalde bij haar aangevoeld werd, waardoor ze ook rustig werd. Mooi! Met geen woorden te beschrijven... hij brengt in praktijk wat hem al zo vaak geleerd is... Rust brengt inderdaad rust bij de ander. Als jij gecenterd kan blijven en in alle rust en kalmte je kan uitdrukken, wordt die rust overgenomen door iedereen die jou benadert. Hem met haar zo zorgzaam en lief bezig zien ontroerde me zo diep dat ik dit graag wou delen ;) In deze week heb ik het niet over een lijstje van allerlei soorten lichaamsverzorging ed,… Ook niet over al dan niet gezonde voeding want ook daarover vind je genoeg interessante en goede boeken. Ik wil je alleen leren stilstaan bij de verzorging van je lichaam in de breedste zin van het woord. Niet enkel de buitenkant van je lichaam, maar ook de binnenkant moet je goed verzorgen. De buitenkant van jouw lijfje kan je goed verzorgen door dagelijks voldoende lichaamsverzorging toe te passen en dit ook bewust te doen. Als je je insmeert met verzorgende body lotion of je hebt je baard geschoren, doe dit dan in volle bewustzijn en niet op automatische piloot. Hetzelfde met de verzorging van je haar. Kam je haar met je volle aandacht. Heb je een kaal koppeke, zoals mijn ventje, wrijf dit regelmatig in met beschermende producten, zorg voor bescherming in de zon,… Kleed je mooi, ga naar de kapper. Draag zorg voor je voeten en pas op met pijnlijk schoeisel. Verzorg je nagels van je handen en voeten. Kortom verzorg elk deel van jouw lichaam met jouw volle aandacht. Vaak vergeten we de binnenkant van ons lichaam graag te zien. We vinden het maar normaal dat we kunnen zien, horen, ruiken,…. Pas als er iets fout loopt beseffen we wat we missen. Wees dankbaar voor dit alles. Draag zorg voor jouw ogen! Geef ze de nodige rust. Vertoef je op een plek met veel lawaai. Ga weg als je voelt dat het genoeg geweest is. Draag zorg voor jouw hart; de motor van je lijfje. Ga niet in overdrive. Pas op met stress. Doe aan sport zodat je organen gezond blijven. Overdrijf wel niet in sporten en verlang niet teveel ineens. Als je na een ‘work out’ spierpijn hebt, moeite hebt om te bewegen, dan heb je overdreven en geen zorg voor jezelf gedragen! Ga niet over jouw limiet. Bij sporten voel je dit vaak niet in het begin en denk je dat het wel zal lukken. Maar de dag erna krijg je sowieso de rekening van jouw lichaam gepresenteerd. Luister naar jouw lichaam! Je hebt het geleerd de voorbije weken! Eet inderdaad gezond. Drink wijs. Maar dit betekent niet dat je niet eens lekker een glaasje mag drinken, een stuk taart, chocomousse of frietjes mag verorberen. Doen MAAR met volle aandacht en met mate. Mindful. Dan geniet je daarna des te langer! Voel je je vermoeid, rust dan even. Ga op tijd naar bed. Kijk niet naar een ander, volg jouw eigen bioritme! Voel je een pijntje, een ongemak,… Luister dan naar die plek. Neem een adempauze en focus op je kwaal. Geef het tijd om duidelijkheid te brengen en doe er dan iets mee! In alles wat je doet, probeer dit zo vaak mogelijk met volle aandacht te doen, want op die manier luister je het beste naar jouw lichaam en krijg je altijd de antwoorden waarnaar je 'moet' reageren en leven. Wees bij het goed verzorgen van je lichaam dankbaar voor dit lieve lijf. Zie jouw lichaam graag. Je hebt er maar eentje gekregen en het moet vele jaren dienst kunnen doen. Dus wat meer respect voor die knappe billen van jou, die guitige lach, jouw sprekende ogen en dat kleine buikje dat dienst doet als reservepakketje als je zwaar ziek zou worden. Je bent mooi zoals je bent. <3  Mindfulness is gewoon dit:
je bewust zijn van wat er gebeurt zonder te willen dat het anders was. Genieten van het aangename zonder je eraan vast te klampen als het verandert. Want het zal veranderen! Met het onaangename leven zonder te vrezen dat het altijd zo zal zijn. Want het zal niet altijd zo zijn! James Baraz We voelen ons soms schuldig als de zaken niet lopen zoals we verwacht hadden. Of als iemand ons iets verwijt terwijl we echt wel ons best probeerden te doen. Wees lief voor jezelf. Meer dan je best doen, kan je niet.  |
Categorieën |
RSS-feed
|
