Examenstress bij iemand met autisme? Nee toch!

De laatste dagen werd ik af en toe de vraag gesteld of er nu veel stress hangt in mijn huis met de naderende examens van mijn zonen.
Hoe gek het ook mag klinken maar voor mijn zoon met autisme is dit de fijnste tijd van het jaar. Voor ons dus ook, naast de eerste helft van de grote vakantie. 😉
Hij komt tijdens de blok en de weken van de examens in zijn eigen geplande structuur (= duidelijk, voorspelbaar, goed ingecalculeerd)  terecht waardoor er veel meer rust heerst. Van zodra een cursus het einde nadert bij het blokken, komt er telkens rust. Tegen dat de examens starten is hij er klaar voor.
Examenvrees of – stress heeft hij, zoals anderen wel op de dag van een examen, maar dan eerder de gezonde stress waardoor je voldoende focus en alertheid bezit zodat je optimaal kan functioneren.
Er heerst  daarentegen gedurende het hele semester zeer veel stress. Overdrive in de eerste weken. Terug de verschillende cursussen leren begrijpen in manier van indeling, schrijfsels en aanpak, alsook de nieuwe profs en assistenten leren kennen, brengt veel onvoorspelbaarheid en onduidelijkheid waardoor sowieso het stressgehalte danig de hoogte ingaat.
Daarnaast wil en zal hij elke dag alle vakken herbekijken van die bewuste dag. Is dat een halve dag, dan valt het nog mee om tot op de letter alles na te kijken, te begrijpen en te verwerven. Maar is het een volle dag en daarboven een drukke week, dan is zijn tijdslimiet eerder beperkt maar wil hij toch alles uitgepluisd hebben en geeft dit zeer veel stress en ongenoegen. Zijn hoge lat en dwang is op dat moment té overheersend. Nadert hij het einde van de avond en is alles achter de rug, dan is hij terug kalm en kan hij met een rustig geweten de slaap aanvangen. 😊
Dus valt het tijdens examenperiodes ten huize Inge altijd best wel mee. De rest van het jaar is andere koek...

---