Ik kreeg dit gedichtje met de mooie tekening van één van mijn cursisten. Nu mijn zorgklantje. Ik leerde haar kennen tijdens één van de basiscursussen i.v.m. autisme.
Een hele lieve en creatieve dame die prachtig kan tekenen, schilderen, boetseren... Ik deel dit graag met jullie: Corona bouwde een muur, Een grens Onbereikbaar Geen contact. We zien elkaar – op afstand, Maar geen ontmoeten Geen nabijheid Geen knuffel, zoen. Hoop Op samenzijn Open staan voor het mooie: De natuur, een klein detail, Stil staan en genieten van kleine dingen Houdt ons recht, Geeft verrijking Een innerlijke tocht, een ontdekking… Een crisis doet ons anders kijken Naar onszelf Naar de ander. Naar de wereld. Karin V
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Categorieën |
|