Neem je verantwoordelijkheid!

Ik kreeg op dit vlak dit jaar een hele wijze les aangereikt.  
Ik wou 'Wrok, kritiek, schuldgevoelens en angst zijn het gevolg van anderen de schuld geven en geen verantwoordelijkheid nemen voor je eigen ervaringen' dit jaar meegeven aan iemand die op dit vlak echt moet haar les leren en durven groeien in zelfbewustzijn.
Vooral de wrok en kritiek zijn zware negatieve raadgevers bij haar. Anderen zijn altijd de schuldigen. Zij niet! Zij is altijd maar het slachtoffer, het zwarte schaap. Mijn arme ik... Tranen zijn haar middel om haar gelijk te krijgen. Heel vaak niet fair tegenover anderen. Normen en waarden zijn zeer belangrijk. (dat is ook zo!) Respect zou ze van de daken schreeuwen, terwijl ze heel vaak heel cru en bot met anderen omgaat en helemaal niet respectvol reageert. Ze voelt zich altijd benadeeld, zit zo verweven in negativiteit.
Ze maakt zichzelf daar enorm kapot mee op alle vlak en zorgt ervoor dat anderen op de duur liever een ommetje maken. Ze zit zo vol van wrok, jaloezie en haat... Zo jammer!
Helaas hielpen mijn goede bedoelingen niet. Ze kent me nochtans goed genoeg en weet dat ik enkel en alleen vanuit het diepste van mijn hart en in volle liefdevolle vriendelijkheid anderen bijsta en raad geef. Ik heb nooit de bedoeling om te kwetsen (maar de waarheid kan idd kwetsend overkomen) en heb alleen maar alle goeds met mijn medemens voor. Ik zie de mensen graag.
In al mijn goede intenties kreeg ik de volle laag. Vreselijk hoe ze zich wentelde in zelfbeklag en reageerde als een rat in de val. Onwaarheden vertellen, liegen, roddelen, ...
In eerste instantie ervaar je dit als heel pijnlijk en kwetsend. Onrechtvaardig omdat je alleen maar goede bedoelingen hebt. Tot je je gaat realiseren dat deze reacties NIETS maar dan ook NIETS met jou te maken hebben en enkel een spiegel zijn voor haarzelf.
Als je aan iemand, die je nauw aan het hart ligt, niet eerlijk jouw gevoel en mening mag meegeven zodat de ander kan groeien, geloof me, laat los! Dan is die iemand niet de vriend of vriendin die je dacht te hebben. Dan is dit een brug te ver en moet je daar geen energie meer insteken. Laat los in vrede en liefde.
Het was zo'n mooie les voor mezelf om dit te mogen en kunnen inzien. Te kunnen loslaten zonder verwijt en zo'n immense innerlijke rust te ervaren.
Als je dit voor jezelf herkent, ga na wat jouw goede bedoelingen waren. Wat wou je de ander leren? Waar wou je de andere mee helpen? Hoe liep het fout? 
Realiseer je dat jij jezelf niets te verwijten hebt als je alleen maar gehandeld hebt uit liefde en respect. Hoe vreselijk de ander daarop ook reageert, twijfel niet aan jezelf.
Maar vooral blijf datgene doen waarvan je denkt dat je dit moet doen.
Ik heb in de loop van de laatste maanden heel vaak raad gegeven aan collega's, vrienden, los van mijn werk als coach. Ik kreeg telkens een dankbare spiegel terug. Het geeft me telkens een goed gevoel te weten dat iemand, al is het maar van iets kleins, toch de rails weer goed op gaat en de reden snapt. Dit zijn mensen die hun verantwoordelijkheid opnemen voor hun leven. Die elke dag streven naar een beter 'ik' en een samen 'wij'.
Weet dat wie blijft hangen in negativiteit niet geleerd heeft om de eigen verantwoordelijkheid voor haar of zijn leven te nemen. Of dit niet wil. Zij moeten dit doen. Niet jij!
Laat liefdevol los en ga verder met jouw goede werk!
Ik wens jou een fijn eindejaar en een succesvol 2018 toe!