vervolg 6 doordenkertje

Een doordenkertje naar aanleiding van een voorval gisteren...
​
Probeer in stilte en rust de volgende vragen voor jezelf te beantwoorden:
Hoe zou het leven zijn als ik het accepteer precies zoals het is?
Als ik aanvaard wat op mijn pad komt?
Hoe zou het zijn als ik datgene durf te vertrouwen wat ik op mijn bord krijg?
Hoe zou het zijn als ik vertrouwen heb in het universum, in het leven?

Hoe komt het dat de ene mens zich momenteel gevangen voelt terwijl de andere nu pas begint te leven en in eigen kracht door de angst van anderen gaat?

Ik kreeg vanmorgen een mooi Frans artikel doorgestuurd van een dierbare vriend. "Pour comprendre la psychologie d'une population travaillée par une épidémie..."
Door de eeuwen heen met alle ziektes die de mensheid over zich heen kreeg, zien we telkens terug hetzelfde gebeuren. De mensen die in zachtheid en vertrouwen verder hun taken uitvoeren en er het beste van maken. Daarnaast de grote meute die angstig en ongecontroleerd als beesten hun weg banen naar wat de bevrijding voor hen moet zijn. Ik ik ik... Een paniekreactie waarbij men andere mensen -vanuit de schrik om dood te gaan- zou vertrappelen om toch maar zelf te kunnen overleven. Het is inderdaad eigen aan de mens. Eigen aan een bepaald type mens...
Het was er toen, het is er vandaag en het zal er morgen zijn. 
Wie verkies jij te zijn of te worden?