Week 15: omgaan met pijn

Leren omgaan met verdriet, boosheid, angst of wat dan ook, hangt voor een heel groot stuk af van hoe jij in het leven staat en hoe jij daarover denkt. Dit geldt ook voor pijn.
Je hebt mensen die lichamelijke pijn proberen aan te pakken met de grote glimlach en je hebt mensen die erin verstikken. Idem dito voor emotionele pijn. Positief ingestelde mensen proberen altijd van alles het beste te maken. Ook zo voor pijn.
Dit lukt ook hen niet altijd, geloof me! Dit kan ook ik niet altijd. Er zijn momenten waarop pijn zo vreselijk kan overheersen dat het nog meer pijn gaat doet. En ook al kan je behoorlijk omgaan met pijn en sta je positief in het leven, dan nog zijn er momenten dat je je verscheurd kan voelen door pijn. Pijn van verdriet, pijn van wanhoop, pijn van ...
Als chronisch pijnpatiënt weet ik wat pijn aan energie kan vreten. Wat het probeert aan levenskwaliteit af te knabbelen...
Ik probeer dan los te laten door me te focussen op andere dingen. Ik ga wandelen, werken in de tuin, muziek beluisteren, ontspanningstechnieken toepassen. Maar vooral, ik laat de pijn toe. Ik probeer te luisteren naar wat die pijn me te vertellen heeft. Ik probeer de pijn te aanvaarden en dat is niet zo simpel. Maar ik heb geleerd dat je meer pijn krijgt als je ze probeert af te bijten of als je er tegen probeert te vechten. Je wint het gevecht tegen pijn nooit als je het als je tegenstander beziet!
Door je pijn te omarmen, ze te voelen en er rustig door heen te ademen, kan dit al een heel groot verschil maken. Je mag best huilen als je pijn hebt. Huilen laat emotie los. Je wordt er terug rustiger van. Kan daarna terug wat helderder nadenken of ziet de dingen plots in een ander perspectief.
Ga de strijd tegen pijn niet aan. Maar luister en doe daar iets mee. Zie pijn als een metgezel, als een klankbord van jouw lichaam en jouw hele 'zijn'.